Wanneer grote zus Lies en broer Seb afhaken, brengt Friedl alleen de weekends bij haar vader door. Eerst overlaadt hij haar met cadeautjes, later komen de strelingen en tenslotte brutale verkrachtingen. Niemand merkt iets op, zelfs niet bij herhaalde buikklachten na een weekend bij haar vader. De incestverhouding vertroebelt haar relatie met vriend Stef, maar de 14-jarige Friedl blijft zwijgen en Stef stelt geen vragen. Hij stelt alleen vast dat ze niet wil vrijen en dus niet van hem houdt. Twee jaar na het gebeuren stapt ze eindelijk naar het J.A.C. Friedls verhaal wordt doorbroken door het verhaal van Marie, die op school omwille van haar rosse haar verregaand gepest wordt. Marie wordt opgenomen in het groepje van Friedl. Zij valt voor Stef en daarmee lijken ook haar problemen opgelost. Zo er al een hiaat in de jeugdliteratuur zou bestaan wat het thema incest betreft, dan is een boek als dit zeker geen aanvaardbare invulling. Het verhaal is geschreven als een slechte soap. De fragmentarische opbouw verhindert ook maar enige uitwerking van de personages. Hoewel ze als gewaarschuwde 14- of 15-jarige vaak erg naïef reageert, is Friedl als personele verteller nog het meest geloofwaardig. De beste fragmenten zijn de schuingedrukte herinneringen aan haar kindertijd, waarin de incestverhouding herkenbaar wordt opgebouwd. Van opbouw bij de tegenspelers is er geen sprake, waardoor ze overbodig of ongeloofwaardig worden ofwel zonder enige nuancering te kijk worden gezet.

Marie en haar belagers spannen hierin de kroon. Bracke doet het voorkomen alsof Marie uit een beter milieu komt. Haar schimmige ouders treden op de achtergrond beschermend op, Marie zelf zit op een katholieke school, studeert Latijn en precies daar komt ongehoord pestgedrag voor. Natuurlijk kan dat allemaal, maar de auteur is een specialist in overbelichting en close-ups, hetgeen wel zeer overtrokken beelden oplevert. Zwartwittekeningen en soapclichés waar iedere kritische lezer eens diep afkerig bij zucht. Geen duiding voor Maries probleem, behalve het rosse haar, geen aanloop tot de plotse oplossing, of het zou de plotse weerbaarheid van de verliefde Marie moeten zijn. Haar revanche op de pestkoppen is zonder meer ongeloofwaardig. Het woord 'plots' is trouwens niet alleen bij Marie, maar ook bij Friedl tenvolle op zijn plaats. Friedls vader blijkt plots een geachte schooldirecteur te zijn die zich in allerlei bochten wringt om zijn naam en eer te redden. Hij haalt zich figuurlijk en blijkbaar ook letterlijk een strop om de hals. Wat levert het Friedl op? Niets, behalve een uitvlakken van de oorzaak van haar probleem. Van een oplossing is geen sprake.

Een betere uitwerking van het thema jaloersheid in Maries verhaal had kunnen bijdragen tot de oplossing van Friedls problematiek, maar ook de jaloersheid krijgt een plotse oplossing. Friedls andere vrienden en Maries tegenspelers acteren op de achtergrond zoals we ze kennen uit Dirk Brackes vorige boeken: brutaal, ruw, stoer, als mensen die geen woorden hebben om hun gevoelens te uiten. Brackes taal wijst in dezelfde richting: arm, pover, met een haperend gebruik van tijden en zinswendingen. Ik vermoed dat de schrijver de sfeer in bepaalde jongerencafés opgesnoven heeft en er misschien wel het incest- en pestprobleem gedetecteerd heeft, maar het enige wat hij ermee doet, is de problematiek eenzijdig uitvergroten om adolescenten in andermans huis te laten gluren. Wat levert dergelijke lectuur op behalve sensatie en goedkoop succes?

[Jet Marchau] Verberg tekst

Friedl (14) is door haar vader misbruikt sinds de scheiding van haar ouders. Pas in de puberteit durft zij haar moeder te vertellen wat er gebeurd is. Haar vader blijft ontkennen waardoor er een slepend proces volgt dat eindigt met de zelfmoord van haar vader. Friedl lijdt intussen aan de gevolgen van het misbruik die het haar onmogelijk maken een echte relatie te krijgen met haar vriend Stef. Het boek is geschreven in hedendaagse taal en met korte zinnen, waarbij de terugblikken op vroeger schuingedrukt zijn. De inhoudelijke moeilijkheidsgraad van het boek is veel groter dan de eenvoudige technische leesbaarheid. Er zijn geen illustraties behalve een in groentinten uitgevoerd voorplat dat Friedl als puber met daardoorheen Friedl als kind voorstelt. Een aangrijpend geschreven verhaal over de gevolgen van incest, dat met name de emotionele gevolgen op de voorgrond zet. Het boek kan door slachtoffers goed gebruikt worden bij de verwerking van seksueel misbruik. Vanaf 13 jaar is het onder begeleiding goed te lezen. Verberg tekst